O spektaklu
„Derwisze”. Dwie postacie wprawiają się w trans taneczno-wokalny, podają tekst w formie melorecytacji czy też wokalizy wywołując bliżej nieokreślone obrazy i skojarzenia, które znajdują odbicie, albo też i nie znajdują odbicia w realizacji scenicznej w wykonaniu dwójki innych aktorów. Aktorzy ci pojawiają się ze swoim światem zamkniętym w walizce.
To jedyne co jest pewne, reszta to sfera domysłów i kojarzeń. Ich gra odbywa się fazami (przypływy i odpływy – przyboje i odboje) przybiera formy stricte teatralne sytuujące się na pograniczu teatru absurdu, i teatru realistycznego czy też teatru prawdziwego i nieprawdziwego, bowiem sceny nie są do końca odrealnione, może nawet zbyt nachalne, jakby na siłę wciśnięte w magiczny krąg sceny. W tym sensie nie mamy tu do czynienia z absurdem sytuacyjnym, czy też nieudolnością reżyserską lecz szkicami grubych kresek. Kreski te są zaczynem do obrazów-miraży do których niekoniecznie trzeba przystawiać powiększające szkło percepcji i głębokiego odczytywania.
Właściwie inscenizacja spektaklu podyktowana jest rozchwianym i niezbyt spójnym tekstem literackim. To spektakl, który bije po mordzie wszystkich akademików i wywołuje w nich mieszane uczucia i torsje, no tak to się robi w TAQ. Tak to się robi by kuło i bulwersowało, wywoływało swędzenie w miejscach intymnych. Takie są te nowosolskie derwisze. Takie powiadam.
Galeria
Geneza
152 premiera Teatru TAQ.
Edward Gramont napisał „Derwiszy” w styczniu 2005roku i zaraz potem odbyła się premiera sztuki 13 lutego 2005 w sali im. Ryszarda Cieślaka, Teatru „TERMINUS A QUO.
Aktorzy
Obecny skład zespołu
Katarzyna Peca, Eliasz Gramont – melonarratorzy
Adriana Boś, Cezary Molenda – zagrywory
Magdalena Budzyniak – pląśnica
Pierwszy skład zespołu
Agnieszka Buczkowska, Katarzyna Mikołajczak – melonarratorzy
Katarzyna Brzoza, Cezary Molenda – zagrywory
Paulina Sroka – pląśnica
Kronika
Ilość wystawień sztuki: 17
Ważniejsze wystawienia sztuki: