O spektaklu
„Stara Kastylijka” to spektakl o niemożności zrealizowania swych marzeń a nawet nie tyle marzeń co możliwości powrotu do normalnego świata. Aktorka w sposób bardzo przejmujący i emocjonalny opowiada o swoich uzależnieniach, okraszając swój monolog upadłego anioła, skarżącej się niebu istoty bez szans na lepsze jutro, ostrymi czasami wręcz trudnymi do wyrażenia układami choreograficznymi, które dają jakże potrzebne wytchnienie widzom w niekończącym się skowycie.
Spektakl należy do tych mrocznych spektakli TAQ, które nie zostawiają widza obojętnym, wobec brzemienia jakie dźwiga aktor.
Galeria
Wkrótce.
Geneza
178 premiera Teatru TAQ, miała miejsce 26 stycznia 2007 w sali im. Ryszarda Cieślaka w Teatrze TAQ. Edward Gramont napisał poemacik dla uwielbianej przez siebie Alejki Wiśniewskiej, i to był piękny poemacik o Alejce – a potem przyszedł czas działania i autor Edward Gramont przerobił ten poemacik na tekst o tematyce „upadłego anioła” wyostrzając celowo niektóre akapity, by tekst osiągnął pożądaną dramaturgię.
Do tego, na wiosnę 2008 roku po wizycie w Nowej Soli Cieszyńskiego Studia Teatralnego Bogusława Słupczyńskiego, Edward Gramont radykalnie przebudował monodram i nadał mu z pomocą Kasi Brzozy ostateczny kształt.
Kasia Brzoza, dołączyła swój taneczny kunszt do muzyki „Ojos de Brujo” i tak powstała niezła sceniczna szpryca, chwytająca mocno za serce.
Aktorzy
Monodram w wykonaniu Katarzyny Brzozy.
Kronika
Ilość wystawień sztuki: 19
Ważniejsze wystawienia sztuki: